27 Νοεμβρίου 2023

O ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΤΟ «ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ» ΚΑΙ Η ΝΑΟΥΣΑ

 

 «Αν αφαιρέσεις από την ιστορία την αλήθεια, αυτό που μένει γίνεται ανώφελη, άχρηστη διήγηση».  

  
ΠΟΛΥΒΙΟΣ
 
 
 
  


 
 


TΟ  ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ


*********************************


«Όπως και στην Κασσάνδρα, η πρώτη σφαγή  στην  Νάουσα  έγινε από τους Τούρκους μέσα στην ορμή της νίκης, αλλά μετά από αυτούς ήρθαν οι Εβραίοι οι οποίοι τους ξεπέρασαν σε φρικαλεότητες, έσφαζαν σαν μοσχάρια τους αιχμαλώτους οι οποίοι ήταν άοπλοι και ανυπεράσπιστοι. Χτυπούσαν τα θύματα με ρόπαλο και στη συνέχεια τους έκοβαν το λαιμό. Ούτε οι γυναίκες γλύτωσαν, τις μεταχειρίστηκαν όπως τους άντρες. Κάποιες βρήκαν τον θάνατο στις φλόγες, οι Εβραίοι έβαζαν φωτιά στα ρούχα τους για να έχουν ένα θέαμα σαν το μαρτύριο του πυρός κατά την Ιερά Εξέταση.
Σε  1.500 αιχμάλωτους, άνδρες και γυναικόπαιδα, στην θέση Κιόσκι, οι Εβραίοι ανέλαβαν πρωταγωνιστικό ρόλο κι αφού τους έσφαξαν, τα κεφάλια τους ταριχεύτηκαν και στάλθηκαν στην Κωνσταντινούπολη ως τεκμήριο της νίκης, ενώ τα πτώματά τους αφέθηκαν βορά στα ζώα και στα αρπακτικά πουλιά. Ο θρύλος λέει, πως τόσο πολύ ήταν το αίμα που πότισε τη γη, ώστε για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν φύτρωνε χορτάρι σ’ εκείνο το σημείο. Όλο το Κιόσκι είχε μετασχηματιστεί εις πανηγύρι κλαυθμώνος, ένθεν ανθρωπομακελείον, ένθεν αγοραπώλησις αιχμαλώτων, γυναικών, παιδιών, διηρημένον εις πωλητάς, διαφόρους, ένας έχων την μητέρα, άλλος τα τέκνα, έσκουζαν και τσίριζαν τα παιδιά δια τας μάνας των, αλλά αδύνατον, διότι άλλος είχε τους μεν, άλλος τους δε…».


  ΤΟ  ΜΝΗΜΕΙΟ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ  ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ

 



Η  ΟΜΙΛΙΑ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΣΤΟΥΣ  ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ  ΤΗΣ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ    
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2016

Την εκδήλωση για την Ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος που πραγματοποιήθηκε στην Αποθήκη Δ’ στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2016, τίμησε με την παρουσία του, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.

   
Πρώτος  στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης στις εκδηλώσεις μνήμης για το «Ολοκαύτωμα».  «Να πολεμήσουμε συστηματικά τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τη μισαλλοδοξία».  Θα  δούμε αν  θα  τον  απασχολήσει  ποτέ  το  Ολοκαύτωμα  της  Νάουσας  από  τους  Ιουδαίους. 

Θα  πάει  ποτέ  ο  Μητσοτάκης  στην  Νάουσα;  Θα  στείλει  στην  Νάουσα  τους  μαθητές  των  σχολείων  της  Ελλάδος;  Μήπως  αντιπροσωπεία  ιουδαίων  μαθητών  (και  από  το  Ισραήλ)  θα  καταθέσουν  κάποτε  λίγα  λουλούδια  στους  σφαγιασθέντες  Έλληνες  του  πραγματικού  ολοκαυτώματος  της  Νάουσας; 


(Μία  μικρή  λεπτομέρεια.  Γράφτηκε  στον  τύπο  ότι  ο  Σαμαράς,  αλλά  και  όλη  η  οικογένεια  Μητσοτάκη,  έχουν  σαν  επικοινωνιακό  σύμβουλο  κάποιον  Ζαν Κοέν).


ΜΙΑ  ΕΡΩΤΗΣΗ:   Σύμφωνα  με  τους  ιστορικούς  η  πόλη  της  Νάουσας  και  άλλα  120  Ελληνικά  Μακεδονικά  χωριά  καταστράφηκαν  ολοσχερώς.  Τα  θύματα  των  τούρκων  και  των  εβραίων  υπολογίζονται  σε  πάνω  από  50.000.  Στην  πόλη  της  Νάουσας  είχαν  μαζευτεί  τουλάχιστον  15.000  Έλληνες   Μακεδόνες  και  αν  υποθέσουμε  ότι  το  μέσο  Μακεδονικό  χωριό  της  εποχής  είχε  300 με  500  κατοίκους  μιλούμε  για  ένα  Ελληνικό  πληθυσμό  πάνω  από  50.000.  Όλοι  αυτοί,  θύματα  των  τούρκων  και  εβραίων,  ή  σφαγιάστηκαν  ή  πουλήθηκαν  από  τους  εβραίους  σκλάβοι.  Οι  600  «Θεσσαλονικείς»  εβραίοι  (ισπανοεβραϊκής  καταγωγής,  που  ήρθαν  από  την  Ισπανία  το  1500  μ.Χ.  και  εγκαταστάθηκαν  με  ειδική  συμφωνία  τούρκων  και  ιουδαίων  στην  Θεσσαλονίκη,  φυτευτοί,  χωρίς  να  ρωτήσει  κανείς  τον  ντόπιο  Ελληνικό  πληθυσμό,  που  ήταν  υπόδουλος),  είχαν  εξαγοράσει  από  τον  σουλτάνο  τα  δικαιώματα  για  δουλεμπόριο  των  Ελλήνων.    Οι  «Θεσσαλονικείς»  ιουδαίοι  του  1940, που  τιμά   τα  παθήματά  τους  σήμερα  ο  Μητσοτάκης,  είναι  τελικά  τα  εγγόνια  και  τα  δισέγγονά    αυτών  των  600  ιουδαίων,  που  έσφαξαν  20.000  Έλληνες  Μακεδόνες  και  πούλησαν  σαν  δούλους   άλλους  τόσους,  κερδίζοντας  τεράστιες  περιουσίες.  ΕΡΩΤΗΣΗ.  Έψαξε  κανείς  ιστορικός  τα  ονόματα  των  600  «Θεσσαλονικέων»  ιουδαίων  δουλεμπόρων   που  έσφαξαν   το  1822,  με  τα ίδια  τους  τα  χέρια,   20.000  Έλληνες  και  τους  υπόλοιπους  τους  πούλησαν  σαν  δούλους; 
 


Ο  ΛΟΓΟΣ  ΤΟΥ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

«Μεγάλη, η τιμή που μου κάνετε να μοιραστείτε μαζί μου την σημερινή ημέρα μνήμης των δολοφονημένων από τους ναζί, Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Της πόλης που κάποτε έφερε το προσωνύμιο «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων. Και δικαίως, καθώς αποτελούσε την έδρα της μεγαλύτερης εβραϊκής κοινότητας της διασποράς. Μιας κοινότητας από τις αρχαιότερες στην Ευρώπη και επίκεντρο του Σεφαραδίτικου εβραϊσμού. Και δεν είναι μόνο τιμή μου, αλλά και υποχρέωση μου, όχι μόνο ως πολιτικός, αλλά κυρίως ως άνθρωπος, να σκύψω το κεφάλι μου στη μνήμη αυτής της ιδιαίτερης κοινότητας, που τόσα πολλά έχει προσφέρει στην Ελλάδα και σε όλη την ανθρωπότητα.

Η σημερινή ημέρα μνήμης είναι τόσο ξεχωριστή. Δεν σας κρύβω ότι δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τις κατάλληλες λέξεις να εκφράσω τα συναισθήματά μου για τα 50.000 αδέλφια μας, που εκτοπίστηκαν και εξοντώθηκαν στα στρατόπεδα του Άουσβιτς – Μπίρκεναου. Δυστυχώς, η παγκόσμια Ιστορία είναι βαμμένη με το αίμα των πολέμων και τις σφαγές αθώων ανθρώπων. Αλλά, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγριότητα της σύλληψης και της εκτέλεσης του σχεδίου αφανισμού των Εβραίων στην Ευρώπη από τη ναζιστική Γερμανία. Βεβαίως, και έχουν γίνει και άλλες γενοκτονίες και το ελληνικό έθνος έχει υποστεί πολλές. Το Ολοκαύτωμα, όμως, είναι ένα γεγονός μοναδικό στην Ιστορία του κόσμου. Ποτέ στην ταραγμένη ιστορία της ανθρωπότητας, δεν είχαν δημιουργηθεί εργοστάσια με ένα και μόνο σκοπό: Τη μαζική δολοφονία ανθρώπων με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο.





Ο  ΕΒΡΑΙΟΣ  ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ  ΤΟΥ  FACEBOOK  ΚΑΙ  ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ  ΤΗΣ   CIA  ΖΟΥΚΕΜΠΕΡΓΚ  ΛΕΕΙ  ΣΥΝΕΧΩΣ  «ΟΧΙ  ΣΤΑ  ΤΕΙΧΗ». 
   Στην  κατοικία  του  στο  Λος  Άντζελες  έχει  ατσαλένιο  τοίχο  ύψους  3  μέτρων.  Στην  Χαβάη,  στην  κοινότητα  Kilauea  αγόρασε  οικόπεδο  750  εκταρίων  αξίας 200.000.000  δολαρίων.  Σε  όλο  το οικόπεδο έχτισε  πέτρινο  τοίχο  τριών  μέτρων  και  έκοψε  την θέα  των  ντόπιων  προς  τον  ωκεανό. 


ΤΟ  ΜΕΓΑΛΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ  ΠΟΥ  ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΕ  ΤΟΝ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ 
ΑΠΟ  ΦΟΙΤΗΤΗ
  (Τον  απασχόλησε  ποτέ  γιατί  οι  Ιουδαίοι  έσφαξαν  στην  Νάουσα  χιλιάδες  Έλληνες;)

Από νεαρός φοιτητής κοινωνικών επιστημών με απασχολούσε ένα αμείλικτο ερώτημα: Πως έγινε αυτό; Πως σε μια προηγμένη ευρωπαϊκή χώρα με πλούσια πολιτιστική παράδοση, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο με τελική κατάληξη τη σφαγή 6 εκατομμυρίων ανθρώπων της Ευρώπη; Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Το κακό μπορεί να φωλιάσει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Αλλά πως μπορεί να εκφραστεί; «Η κοινοτοπία του κακού» είναι η φράση με την οποία η Χάνα Άρεντ περιέγραψε μια τραγική πραγματικότητα. Έγραφε η Άρεντ: «Το πρόβλημα με τον Άιχμαν ήταν ότι υπήρχαν πολλοί σαν κι αυτόν και ότι οι περισσότεροι δεν ήταν διεστραμμένοι ούτε σαδιστές αλλά ήταν, και εξακολουθούν να είναι, τρομερά φυσιολογικοί». Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για κάθε πράξη μίσους και μισαλλοδοξίας, εκείνη την τραγική περίοδο, υπήρχαν αντίστοιχες πράξεις καλοσύνης και απαράμιλλης γενναιότητας.

 Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής εκφράστηκε από αυτούς που πήγαν κόντρα στο ρεύμα. Που δεν συμβιβάστηκαν με τις κατεστημένες λογικές. Που με τις πράξεις τους και τη γενναιότητα έγραψαν το δικό τους κεφάλαιο στο βιβλίο των πανανθρώπινων αξιών. Γιατί η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για τους πολλούς Έλληνες πολίτες που στάθηκαν στο πλευρό των Εβραίων αδελφών τους. Η Ελλάδα πρέπει να είναι περήφανη για τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο και τον Δήμαρχο Ζακύνθου Λουκά Καρρέρ που έσωσαν ολόκληρο τον Εβραϊκό πληθυσμό του νησιού τους. Πρέπει να είναι περήφανη για τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό και τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ – πατέρα του Μιλτιάδη Έβερτ – που έσωσαν πολλούς Εβραίους εκδίδοντάς τους ψεύτικες ταυτότητες. Κυρίως, πρέπει να είναι περήφανη για όλους τους απλούς πολίτες της, που το όνομα τους βρίσκεται στη λίστα των «Δικαίων Των Εθνών». Την ύψιστη τιμή του εβραϊκού λαού προς αυτούς που έβαλαν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να σώσουν τις ζωές των Εβραίων συμπολιτών τους.

Εδώ θα μου επιτρέψετε και μια πιο προσωπική αναφορά στην θεία του πατέρα μου, την Ευαγγελία Γεωργιάδη, που το όνομά της βρίσκεται στην τιμητική λίστα των «Δικαίων των Εθνών». Το 1942, η θεία Ευαγγελία, πήρε υπό την προστασία της – κυριολεκτικά ως τρίτη της κόρη – την Υβέτ Βεντούρα – τότε 6 ετών. Την Υβέτ, παρέδωσε στην μεγάλη θεία μου η ίδια της η μητέρα, προκειμένου να την σώσει από τους διωγμούς των Ναζί. Για να επιτευχθεί αυτό, η Υβέτ άλλαξε όνομα – έγινε Μαρία Παπαδάκη. Πλάστηκε ολόκληρη ιστορία – ότι δήθεν σκοτώθηκαν και οι δυο γονείς της σε αυτοκινητιστικό ατύχημα στην Κρήτη – οπότε η μεγάλη θεία μου υιοθέτησε το κοριτσάκι. Κατασκευάστηκαν πλαστά πιστοποιητικά για όλα αυτά. Με τη συμμετοχή κρατικών λειτουργών που δεν δίστασαν να εκθέσουν τον εαυτό τους σε τεράστιο κίνδυνο προκειμένου να διασωθεί η μικρή Υβέτ». Και είπε: «Η ιστορία αυτή είχε αίσιο τέλος. Διότι οι γονείς της Υβέτ – Μπιάνκα και Ραφαήλ Βεντούρα – κατάφεραν να σωθούν, ζώντας σε ένα ανήλιο υπόγειο στα Σεπόλια υπό την προστασία της οικογένειας Σφακιανάκη. Ο μικρός αδελφός της Υβέτ, Ιωσήφ Βεντούρας, επίσης ένα «κρυμμένο παιδί της κατοχής», διασώθηκε από την οικογένεια Πετρόχειλου στην Εκάλη. Και έτσι, μετά την απελευθέρωση η οικογένεια Βεντούρα ξανάσμιξε με την Υβέτ.

Σήμερα, παραπάνω από 70 χρόνια μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, πληθαίνουν οι τόποι μνήμης και οι μέρες μνήμης της γενοκτονίας των Ευρωπαίων Εβραίων. Στην Ελλάδα, με καθυστέρηση δεκαετιών, θεσπίσαμε την 27η Ιανουαρίου ως μέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος. Δυστυχώς, όμως, ο βαθμός κατανόησης της ελληνικής κοινωνίας και ειδικά της νέας γενιάς για το τι πραγματικά συνέβη στο Άουσβιτς, στο Μαϊντάνεκ και στα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, δεν είναι ικανοποιητικός. Το Ολοκαύτωμα δεν είναι μια απλή υποσημείωση στην τραγική ιστορία του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο μέσος Έλληνας δεν γνωρίζει ότι το ποσοστό εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Ότι η ζωντανή εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης ξεκληρίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Ότι μια βόμβα βούλιαξε ένα πλοίο, το οποίο μετέφερε στοιβαγμένους στα αμπάρια του, τους Εβραίους των Χανίων, με αποτέλεσμα να πνιγούν όλοι.


   Ο  ΣΥΜΜΑΧΟΣ  ΤΟΥ  ΚΥΡΙΑΚΟΥ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Το Ισραήλ έχει προσθέσει άλλα τρία μέτρα ύψος στον πέντε μέτρων φράχτη του σε 17 χιλιόμετρα από τα 242, που συνορεύει με την Αίγυπτο, με στόχο να μειώσει την παράνομη είσοδο μεταναστών, όπως ανέφερε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Το υπουργείο αναφερόμενο στο έργο της ανύψωσης των συρματοπλεγμάτων στον φράχτη με την Αίγυπτο σημείωσε ότι  έχει μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των παράνομων μεταναστών, από 213 μετανάστες το 2015 σε 11 μόλις το 2016.

Τον Σεπτέμβριο του 2015, το Ισραήλ άρχισε την κατασκευή ενός φράχτη 30 χιλιομέτρων με την Ιορδανία. Μέχρι στιγμής, η χώρα έχει φράχτες στα σύνορά της με την Αίγυπτο, το βόρειο Λίβανο, στα Υψώματα του Γκολάν κοντά στα σύνορα με τη Συρία και φυσικά και εκείνα που περιβάλλουν τη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με την «aurora Israel».  Το ‘τείχος’ αυτό είναι εξοπλισμένο με συστήματα συναγερμού και συλλογής στοιχείων και εκτείνεται σε όλο το μήκος των συνόρων.


O  πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργήσει παρόμοιο  «τείχος» σε όλα τα σύνορα της χώρας, ώστε «να αποκρούσει τα  άγρια  θηρία», όπως είπε χαρακτηριστικά. Φαντάζεστε  ένα  ταλαίπωρο  Έλληνα  πρωθυπουργό  να  αποκαλεί  τους  «πρόσφυγες»  άγρια  θηρία.  Θα  υπήρχε  διεθνής  κατακραυγή  από  τους  πουλημένους  δημοσιογράφους.  Όταν  μιλάει  ο  πρωθυπουργός  του  Ισραήλ  όλοι  το  βουλώνουν.

Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, εδώ στην Θεσσαλονίκη, το ιστορικό κέντρο του ελληνικού Εβραϊσμού. Και τα παιδιά που θα περιηγηθούν στις εκθέσεις του δεν θα έρθουν απλά αντιμέτωπα με ιστορίες φρίκης. Αλλά θα μάθουν ποιο είναι το έσχατο σημείο που μπορεί να οδηγηθεί ο άνθρωπος, τυφλωμένος από το ρατσισμό. Και πως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αφού φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης, μπορούν να επιβάλουν τις λογικές τους σε ολόκληρες κοινωνίες. Διότι η ιστορία του Ολοκαυτώματος δεν φορά μόνο Εβραίους ή μόνο Γερμανούς. Αφορά ανθρώπους. Αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα.


Σήμερα, η συρρικνωμένη Εβραϊκή κοινότητα δεν κουβαλά μόνο τις δικές της οδυνηρές μνήμες. Βρίσκεται αντιμέτωπη και με την πραγματικότητα ενός αυξανόμενου αντισημιτισμού. Δεν με φοβίζει μόνο το γεγονός ότι αρνητές του Ολοκαυτώματος κάθονται με αυταρέσκεια στα βουλευτικά έδρανα. Αυτούς τουλάχιστον τους ξέρουμε. Πιο πολύ με φοβίζει η απαξιωτική ματιά απέναντι σε όποιον επιλέγει να κυκλοφορεί με κιπά. Οι ασυνάρτητες θεωρίες συνωμοσίας που διακινούνται στα chat rooms του διαδικτύου. Η αφοριστική εξίσωση μιας θεμιτής πιθανώς διαφωνίας με την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ με έναν ισοπεδωτικό αντισημιτισμό. Η πρόσφατη έρευνα του Anti – Defamation League για τα υψηλά ποσοστά αντι-εβραϊκών αισθημάτων στη χώρα μας πρέπει να μας προβληματίσει. Πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα και με αυξημένα αντανακλαστικά, ώστε να αποκρούουμε με αυστηρότητα και κατηγορηματικά φωνές, εκδηλώσεις και πράξεις νοσταλγών της ναζιστικής θηριωδίας. Αλλά να πολεμήσουμε και τα πιο ανώδυνα στερεότυπα, τα οποία εύκολα μπορούν να εξελιχθούν προς το χειρότερο. Το άνθος του κακού ευδοκιμεί σε ταραγμένες εποχές, όπου οι κουρασμένοι και απογοητευμένοι άνθρωποι καταφεύγουν στα πιο βασικά ένστικτα για να ερμηνεύσουν τον κόσμο γύρω τους. Αν δεν πολεμήσουμε συστηματικά το ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τη μισαλλοδοξία, θα είναι σαν να μην διδαχτήκαμε τίποτα από το Ολοκαύτωμα.



ΓΙΑΤΙ  ΧΑΙΡΕΤΑΙ  Ο  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ 

Και χαίρομαι που μια νέα γενιά Ελλήνων ιστορικών ερευνά τις ξεχασμένες πτυχές της δικής μας ιστορίας και τις σχέσεις μας με την Εβραϊκή κοινότητα. Και αν πρέπει να ειπωθούν και κάποιες σκληρές αλήθειες, ας γίνει. Οι κοινωνίες προχωρούν και δεν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, παρά μόνο όταν τακτοποιούν τους λογαριασμούς τους με την ιστορία. Πρέπει να ξεπεράσουμε τον ξύλινο - ανούσιο - λόγο και να κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα. Μόνο τότε, θα αποδώσουμε στα θύματα του Ολοκαυτώματος το σεβασμό που τους αξίζει. Και μόνο τότε, θα αρχίσουν να επουλώνονται πληγές που δυστυχώς παραμένουν ανοιχτές 70 χρόνια τώρα».


Σε μια εποχή όπου η πολιτική της «μετα – αλήθειας» γίνεται ο κανόνας και τα πραγματικά γεγονότα διαστρεβλώνονται με τεράστια ευκολία, έχουμε αυξημένη υποχρέωση να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική παρακαταθήκη του Ολοκαυτώματος. Με το μάτι, κυρίως, στραμμένο στη νέα γενιά. Η αδράνεια σε τέτοιου είδους ζητήματα δεν είναι αποδεκτή. Η αδράνεια ισοδυναμεί με σύμπραξη στο έγκλημα. Γι’ αυτό σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, πρέπει να προασπιζόμαστε, χωρίς περιστροφές, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Να αγωνιζόμαστε για την ισότητα των ανθρώπων ανεξαρτήτως προέλευσης, αντίληψης, φύλου, χρώματος, θρησκείας, τρόπου ζωής. Σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, πρέπει να καταδεικνύουμε, να απομονώνουμε και να καταδικάζουμε έμπρακτα κάθε φαινόμενο ρατσισμού, σεξισμού, εθνικισμού και μισαλλοδοξίας. Σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι στη μνήμη των Εβραίων αδελφών μας που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Και η σκέψη μας να κυριαρχείται από δύο λέξεις: «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ».




    O  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ,  ΤΟ  «ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ»  ΚΑΙ     Η    ΝΑΟΥΣΑ 

           


























ΤΖΕΦΡΥ  ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ:  «Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».

     ΤΟ  ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ

Παλαιότερα, στα σχολικά εκπαιδευτικά βιβλία, υπήρχε αναφορά στην σφαγή της Νάουσας που συνέβη το 1822.
Πριν μερικά χρόνια όμως, το ιστορικό αυτό γεγονός «εξομαλύνθηκε» ή και απαλείφθηκε απ’ αυτά.
Ο λόγος καθώς φαίνεται, είναι η αρνητική παρουσία των Εβραίων στην ιστορία αυτή κι έτσι με την δικαιολογία ή το πρόσχημα του Αντισημιτισμού, το κεφάλαιο που αφορά την συνδρομή τους στην σφαγή των Ναουσαίων, έχει απλά εξαφανιστεί.



Ο  ΒΡΩΜΕΡΟΣ  ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ  ΤΖΕΦΡΥ  ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 

Θυμηθείτε  την δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου που έγινε το 2000, ενώπιον της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής, ο οποίος καυχήθηκε για το «έργο» του ως Υπουργός Παιδείας: 

«Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».


         Η  ΣΦΑΓΗ  ΤΩΝ  ΝΑΟΥΣΑΙΩΝ 

            ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ.

ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ


Τον Φεβρουάριο του 1822, η πόλη της Νάουσας αριθμούσε περίπου 1.000 οικογένειες, εκ των οποίων το 90% ελληνικές (οι περισσότερες απ’ τις υπόλοιπες, ήταν βουλγαρικές). Ήταν αρκετά εύπορη και ευημερούσα, καθώς όπως λέγεται απολάμβανε και ειδικά προνόμια που της εξασφάλισε η «βαλιντέ σουλτάνα» (βασιλομήτωρ). Παρ’ όλα αυτά όμως, ο λαός της Νάουσας θα ξεσηκωθεί ενάντια στον Τούρκο κατακτητή, με ηγετικές μορφές, τους Ζαφειράκη Λογοθέτη, τον Αναστάσιο Καρατάσο και τον Αγγελή Γάτσο. Γρήγορα απελευθερώνουν την Νάουσα και την γύρω περιοχή και φτάνουν μέχρι την Βέροια. Παρ’ ότι οι Τούρκοι φεύγουν τρομοκρατημένοι, εν τούτοις οι Έλληνες δεν κυριεύουν την πόλη, καθώς μαθαίνουν πως ήδη εκστρατεύει εναντίον τους ο διοικητής της Θεσσαλονίκης, Mεχμέτ Eμίν πασάς, γνωστός κι ως Αμπντούλ Eμπού Λουμπούτ (ο ροπαλοφόρος) με 15.000 στρατιώτες και 12 κανόνια.


ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ

Κοντά στο εκστρατευτικό αυτό σώμα, ακολουθούσαν και 600 Εβραίοι, οι οποίοι είχαν πληρώσει τους Τούρκους για την απόκτηση των δικαιωμάτων πάνω στους εν δυνάμει σκλάβους και την πώλησή τους στα σκλαβοπάζαρα της εποχής.
Στην πόλη της Νάουσας καταφθάνουν περί τις 5.000 χιλιάδες οικογένειες των γύρω περιοχών για να προστατευτούν από την επερχόμενη καταστροφή. Οι όροι όμως είναι άνισοι. Ο Αμπντούλ Εμπού παρ’ όλη την αντίσταση που συναντά για έναν μήνα περίπου και τις απώλειες που προκαλείται απ’ αυτήν, θα φτάσει τελικά στην Νάουσα στις 11 Απριλίου 1822.



ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ

 Έπειτα από ολιγοήμερη αντίσταση περίπου 400 αγωνιστών και των συν αυτώ, τελικά η πόλη πέφτει στα χέρια των Οθωμανών στις 22 Απριλίου 1822.

Ακολουθούν σκηνές αλλοφροσύνης.

 Η πόλη επί πέντε ημέρες γίνεται πεδίο σφαγών και λεηλασιών από Τούρκους και Εβραίους.

Μαζί με τη Νάουσα, περίπου 120 χωριά αποτεφρώθηκαν.

Εκτιμήσεις, υπολογίζουν τον αριθμό των θυμάτων έως περίπου 5.000, ενώ άλλοι τόσοι (κυρίως γυναικόπαιδα) αιχμαλωτίστηκαν για να πάρουν τον δρόμο των σκλαβοπάζαρων, αν και σύμφωνα με τα τουρκικά αρχεία, τα θύματα ήταν μόνο…409 κι άλλοι τόσοι περίπου οι αιχμάλωτοι.

ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ
Οι σύζυγοι των τριών οπλαρχηγών εστάλησαν ως δώρο στον βεζίρη της Θεσσαλονίκης κι όπως μας πληροφορεί ο Σπυρίδων Τρικούπης, «η μεν γυναίκα του Γάτσου ετούρκευσεν αποδειλιάσασα ενώπιον των βασάνων, αι δε δύο άλλαι μη αλλαξοπιστήσασαι προσηλώθησαν (καρφώθηκαν)απέναντι αλλήλων όρθιαι επί του τοίχου μιας των αιθουσών του παλατίου του θηριώδους βεζίρη, και απέθαναν πολυειδώς βασανιζόμεναι…». Άλλες γυναίκες, αναζητώντας έναν πιο έντιμο θάνατο προτίμησαν να πνιγούν μαζί με τα παιδιά τους πέφτοντας καταρράκτη της Αράπιτσας στους «Στουμπάνους», ο οποίος κατέληγε στην λίμνη του Παλαιοπύργου, που έκτοτε ονομάστηκε «Μαύρο Νερό» (ή «Μαύρη Λίμνη»).

ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ

Ο Αμπντούλ Εμπού όμως, έχει μεριμνήσει και για το δώρο του Σουλτάνου, αλλά και την δική του διασκέδαση.
 Έτσι, συγκέντρωσε εν μέσω των στρατιωτών του, περίπου 1.500 αιχμάλωτους, άνδρες και γυναικόπαιδα, στην θέση Κιόσκι όπου εκεί οι Εβραίοι ανέλαβαν πρωταγωνιστικό ρόλο κι αφού τους έσφαξαν, τα κεφάλια τους ταριχεύτηκαν και στάλθηκαν στην Κωνσταντινούπολη ως τεκμήριο της νίκης του, ενώ τα πτώματά τους αφέθηκαν βορά στα ζώα και στα αρπακτικά πουλιά. Ο θρύλος λέει, πως τόσο πολύ ήταν το αίμα που πότισε τη γη, ώστε για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν φύτρωνε χορτάρι σ’ εκείνο το σημείο.
ΤΟ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΟ  ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΙΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ     
      Έκθεση ξένου προξενείου στην Θεσσαλονίκη, περιγράφει τις δραματικές σκηνές που προηγούνταν της «διαλογής» των σκλάβων και λάμβαναν χώρα πλάι στον τόπο των σφαγών:
 «Όλο το Κιόσκι είχε μετασχηματιστεί εις πανηγύρι κλαυθμώνος, ένθεν ανθρωπομακελείον, ένθεν αγοραπώλησις αιχμαλώτων, γυναικών, παιδιών, διηρημένον εις πωλητάς, διαφόρους, ένας έχων την μητέρα, άλλος τα τέκνα, έσκουζαν και τσίριζαν τα παιδιά δια τας μάνας των, αλλά αδύνατον, διότι άλλος είχε τους μεν, άλλος τους δε…». 

ΠΟΙΟΣ  ΘΑ  ΚΛΑΨΕΙ  ΓΙ  ΑΥΤΟΥΣ 

ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ; 

Ο  ΤΖΕΦΡΥ, 

Ο  ΚΥΡΙΑΚΟΣ 

Ή  Ο  ΑΛΕΞΗΣ;


ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΣΤΗΝ  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ

ΤΑ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΔΑΦΙΑ  ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΚΥΡΙΑΚΟ  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΓΕΝΕΑ  ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΤΟΥ

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΣΤΗΝ  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ
Σπυρίδων Τρικούπης«Πάμπολλοι δε Εβραίοι ένοπλοι και πολύδιψοι χριστιανικού αίματος παρηκολούθουν τον τουρκικόν στρατόν ως εκούσιοι δήμιοι. Ούτοι έλκοντες έξω της πόλεως τους Χριστιανούς τους ερροπάλιζαν κατακέφαλα, και πίπτοντας κατά γης τους έσφαζαν ως βόας».
(«Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως», τόμος Β', κεφάλαιο ΚΘ, σελίδα 174)

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΣΤΗΝ  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ
Λάμπρος Κουτσονίκας:
«Οι δε θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιου­δαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως εγένοντο δήμιοι, σφάζοντες ως ζώα τους ανθρώπους. Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν δια τας τρομερωτάτας ανοσιουργίας αυτών, και εν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου».
(«Απομνημονεύματα αγωνιστών 1821», τόμος 6ος, σελίδα 91)

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΣΤΗΝ  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ
Χρήστος Στασινόπουλος:
«Κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822, από τον Αβδούλ Αμπούδ, εξακόσιοι Ε­βραίοι, που ακολουθούσαν το ασκέρι του αιμοβόρου Τούρκου πασά, αποτελέσανε πραγματικό σώμα δημίων και βασανιστών. Απερίγραπτα είναι τα όσα έ­καναν στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής αυτής πόλεως».
(«Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821», τόμος Β, σελίδα 65, λήμμα «Εβραίοι»)

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΣΤΗΝ  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΝΑΟΥΣΑΣ
Basil & Jean Nikolaidy:
 «Όπως και στην Κασσάνδρα, η πρώτη σφαγή έγινε από τους Τούρκους μέσα στην ορμή της νίκης, αλλά μετά από αυτούς ήρθαν οι Εβραίοι οι οποίοι τους ξεπέρασαν σε φρικαλεότητες, έσφαζαν σαν μοσχάρια τους αιχμαλώτους οι οποίοι ήταν άοπλοι και ανυπεράσπιστοι. Χτυπούσαν τα θύματα με ρόπαλο και στη συνέχεια τους έκοβαν το λαιμό. Ούτε οι γυναίκες γλύτωσαν, τις μεταχειρίστηκαν όπως τους άντρες. Κάποιες βρήκαν τον θάνατο στις φλόγες, οι Εβραίοι έβαζαν φωτιά στα ρούχα τους για να έχουν ένα θέαμα σαν το μαρτύριο του πυρός κατά την Ιερά Εξέταση (μ' αυτόν τον τρόπο είχαν πεθάνει πολλοί Eβραίοι κι έτσι έπαιρναν την εκδίκησή τους). Επινοούσαν απίστευτα μαρτύρια. Έβαζαν τη μητέρα κάτω από το δένδρο στο οποίο έκαιγαν το δεμένο της παιδί, έπειτα άναβαν φωτιά στα ρούχα της λέγοντάς της: “Άντε, αγία μάρτυρα, πήγαινε να βρεις το παιδί σου κοντά στον Ιησού σας”.».
(«Les Turcs et la Turquie contemporaine», σελίδες 285-286, έκδοση 1859, μετάφραση Δέσποινας Νάτσιου)
Ας απαντήσουν οι «υπεύθυνοι»  του  Κυριάκου  Μητσοτάκη:  
1.   Η σφαγή της Νάουσας και η συμμετοχή των Εβραίων σ' αυτήν, είναι ένας μύθος;
 2.   Η  ιστορική  «αλήθεια» πρέπει  να καθορίζεται με βάση τα σημερινές  σκοπιμότητες;
 
 
 
 
Η  συγκλονιστική ερμηνεία της "Μακρυνίτσας" από την Μαίρη Δούτση εδώ: 
 
 
 
  
   

 


ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ
Τρία πουλάκια κάθονταν στης Νιάουστας το Κάστρο
Μακρυνίτσα μου καημό πόχει η καρδίτσα μου
Τόνα τηράει τα Βοδενά τ' άλλο τη Σαλονίκη
Μακρυνίτσα μου καημό πόχει η καρδίτσα μου
(Γύρισμα)
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
 βράδιασε και που θα μείνω
Το τρίτο το μικρότερο μοιριολογάει και λέει
Μακρυνίτσα μου καημό πόχει η καρδίτσα μου
Μας πάτησαν μας χάλασαν μας πήραν τις γυναίκες
Μακρυνίτσα μου καημό πόχει η καρδίτσα μου
Γύρισμα: Ένα μήλο αμάν...
Πήραν μανούλες με παιδιά και πεθερές με νύφες (Μακρυνίτσα..)
Πήραν κι μιαν αρχόντισσα και μια κυρά μεγάλη (Μακρυνίτσα..)
απ' το φλουρί δε φαίνονταν κι απ' το μαργαριτάρι
-Περπάτα μήλο κόκκινο και ρόιδο μου βαμμένο
μήνα τα ρούχα σε βαρούν μήνα τα κοντογούνια;
-Μήτε τα ρούχα με βαρούν μήτα τα κοντογούνια
μον' με βαρεί το ντέρτι μου που έχω στην καρδιά μου
μ' άρπαξαν τον άντρα μου μέσα απ' την αγκαλιά μου
Γύρισμα: Ένα μήλο αμάν...

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου